شده از دردبخندی...

گاهی آدما یه حسی از خودشون باقی می‌ذارن، که حتی گذشت زمان هم نمی‌تونه کهنه‌شون کنـه. انـگار همیـن دیــروز یـه نفــر رو دیـدی که
مثل هیچ‌کس نبود. انگار همین دیروز بود که باهاش یه عالمه حرف داشتی و نزدی. همین دیروز بود که نگاهت رو اشک کردی و روت رو برگردوندی تا وانمود کنی هیچی بین ما نیست. همیشه تظاهر به دوست نداشتن، سخت‌تر از دوست داشتنه.
هر آدمی توی زندگیش، باید یه نفر رو داشته باشه که براش بمیره. حتی اگر اون یه نفر هیچ‌وقت این رو نفهمه.